GRZECHY WOBEC BOGA
Grzechem jest:
– traktować Boga i religię jako sprawy trzeciorzędne i mało ważne
– tworzyć „własny” obraz Boga, bez liczenia się z Ewangelią i naukami Kościoła – nie widzieć w Bogu Istoty Najwyższej i kochającej nas osoby Ojca, któremu należy się najgłębsza miłość, zaufanie, uległość i gotowość do wszelkich ofiar
– nie liczyć się z Bogiem w swoich poglądach na świat i życie, w swych decyzjach i postępowaniu, układając życie bez Boga, a nawet przeciw Niemu, bez wnikania w Jego plany i znaki w naszym życiu
– przynależność do ateistycznych organizacji lub stowarzyszeń, branie czynnego lub biernego udziału w zwalczaniu wiary religijnej, w usuwaniu emblematów religijnych, w hamowaniu budowy, odbudowy lub rozbudowy obiektów sakralnych
– nieodpowiednio zachowywać się w kościele lub innych świątyniach, ośmieszać lub profanować rzeczy, miejsca lub gesty sakralne
– znieważać Najświętszy Sakrament
– nie modlić się
– modlić się w pośpiechu, niedbale
– nie uważać niedzieli za Dzień Pański, wykonywać niepotrzebne prace w tym dniu
– nie dokładać starań w zdobywaniu wiedzy religijnej i jej pogłębianiu
– nie czytać Pisma Świętego
– bez szacunku wymawiać imię Boga, Chrystusa i świętych, lekceważąco mówić o sprawach religii
– nie dążyć do rozwijania życia wewnętrznego i pełniejszej miłości Boga, zadowalając się przeciętnością, formalizmem i rutyną
– zapierać się wiary w Boga
GRZECHY WOBEC BLIŹNIEGO
Grzechem jest:
– przechodzić obojętnie obok potrzeb i cierpień ludzkich
– nosić w sercu gniew i nienawiść, żyć w niezgodzie bez podejmowania prób pojednania, żywić w sobie ducha zemsty i odwetu
– znieważać ludzi epitetami, przekleństwami, gestami, czynami
– szargać opinię drugiej osoby przez obmowy, plotki, posądzenia, podejrzenia, oszczerstwa, donosy
– nie odwoływać niesłusznych zarzutów, nie naprawiać szkód moralnych i materialnych
– pozywać przed sąd lub kolegium bez słusznej sprawy
– nie dawać możliwości samoobrony „oskarżonemu” lub „osądzonemu”
– „wykańczać” swoich przeciwników lub ludzi niemiłych, wykorzystując swoje stanowisko, znajomości itp
– traktować pracowników jako bezosobową siłę roboczą, nie służyć im pomocą, radą – pogardzać innymi z racji niższego wykształcenia, stanowiska, innej religii, narodowości, rasy
– załatwiać sprawy poza kolejką
– nie ustępować miejsca osobom starszym, chorym lub słabym
– przychodzić nie w porę, wykorzystywać dobroć i gościnność innych, zanudzać swoimi sprawami i gadulstwem, nie chcieć i nie umieć słuchać innych
– nie szukać okazji by ludziom pomagać, sprawić im radość, nieść pokój i miłość
– nie walczyć z egoizmem i pychą
Miłość narzeczeńska
Grzechem jest:
– nie odróżniać miłości od pożądania
– podzielać poglądy o „próbnych” pożyciach przedmałżeńskich, wymagać ich lub propagować jako „dowód” miłości
– nie brać odpowiedzialności za osobę, której wyznało się swą miłość lub co do której nie żywi się wzajemnego uczucia miłości, redukując daną osobę do przedmiotu użycia i dostarczenia zmysłowej przyjemności
– namawiać do pożycia cielesnego lub stwarzać ku temu okazje przez podniecające zabawy, pieszczoty, autostop, wycieczki we dwoje, lekturę, filmy pornograficzne, nieprzyzwoite żarty itp
– ośmieszać dziewictwo i czystość
– nie dbać o skromność ubioru
– deprawować osoby nieletnie
– wykorzystywać chwile słabości drugiej osoby, usprawiedliwiając się, że „ona tego chciała”
– szantażować opuszczeniem, zerwaniem narzeczeństwa, jeśli nie da „dowodu miłości”
– namawiać do zabójstwa nienarodzonego dziecka, dopuszczać się aborcji
– dążyć do małżeństwa pomimo schorzeń mogących genetycznie obciążyć potomstwo
– nie przygotowywać sie na płaszczyźnie religijno-moralnej oraz materialnej do życia w małżeństwie i rodzinie
– nie przepajać miłości erotycznej miłością Boga przez wspólne uczestniczenie we Mszy św., przyjmowanie sakramentów
Miłość małżeńska i życie seksualne w małżeństwie
– traktować małżeństwo jako czysto prawny, a nie osobowy i sakramentalny związek dwojga ludzi sobie równych
– dysponować sobą, zdrowiem, wartościami moralnymi i materialnymi bez liczenia się ze współmałżonkiem
– zaniedbywać na co dzień wobec współmałżonka oznak delikatności, miłości, wymogów grzeczności i kultury
– jednostronnie, arbitralnie i despotycznie załatwiać sprawy rodziny i domu
– uchylać się od czynnego udziału w spełnianiu prac i posług domowych, przeceniać własny wkład w dobro wspólne
– poniżać swą godność, zakłócać spokój i ład pożycia małżeńskiego nadużywaniem alkoholu
– podnosić głos, stwarzać klimat napięć i niepokoju, ulegać irytacji
– obrażanie się i dąsanie
– maltretować fizycznie lub moralnie współmałżonka
– w konfliktach widzieć winę tylko współmałżonka
– przypominać i wypominać grzechy przeszłości, niedotrzymane obietnice itp.
– za wszelką cenę dążyć do wykazania i przeprowadzenia „swojej” racji
– cieszyć się z upokorzenie i porażek współmałżonka
– nie interesować się pracą zawodową i sukcesami współmałżonka
– nie znajdować słowa uznania i pochwały za wkład pracy, sukcesy i gusty współmałżonka
– przesadnie chwalić inne żony lub mężów wobec współmałżonka
– nie zdobywać się na uśmiech i humor nawet pomimo zmęczenia i kłopotów
– trawić czas na spotkania koleżeńskie, gry, rozrywki kosztem rodziny
– poświęcać rodzinę dla innych zajęć
– nie mieć czasu dla żony, męża i dzieci
– nie dbać o wspólne imprezy i rozrywki : wczasy, wycieczki, teatr, kino, odwiedziny
– nie otaczać należytą troską chorego lub cierpiącego współmałżonka
– zaniedbywać należne obowiązki względem rodziny, współmałżonka, odmawiać szacunku jego rodzicom, krewnym, wydawać o nich ujemne sądy, wyrażać się z lekceważeniem, nie szanować uczuć miłości u swego współmałżonka do swych rodziców, krewnych
– nie dążyć do stworzenia w małżeństwie wspólnoty materialnej
– trwonić nieodpowiedzialnie pieniądze na zbyteczne sprawy: alkohol, stroje, przyjęcia
– zaniedbywać wspólną modlitwę, wspólne uczestniczenie we Mszy św., wspólne przystępowanie do sakramentów świętych
– szukać w małżeństwie tylko przeżyć zmysłowych
– w pożyciu małżeńskim nie liczyć się ze stanem psychicznym i fizycznym współmałżonka, nie znać naturalnej metody poczęć, zmuszać do używania środków antykoncepcyjnych lub samemu je używać
– nie liczyć się z kulturą, skromnością i delikatnością, przyjmować i narzucać postawy, czynności i gesty uwłaczające godności człowieka i chrześcijanina
– z egoizmu, małoduszności i wygodnictwa ograniczać ilość potomstwa
– traktować sprawę dzietności rodziny jako autonomiczną, prywatną, bez rozliczeń z Bogiem
– źle wyrażać się o rodzinach wielodzietnych
– odmawiać bez powodu pożycia małżeńskiego
– zatruwać siebie i współmałżonka zazdrością i nieuzasadnionymi podejrzeniami
– nawiązywać flirty, uprawiać stosunki pozamałżeńskie
– straszyć współmałżonka rozwodem lub naprawdę do niego dążyć
– po rozwodzie cywilnym wstępować w nowe związki małżeńskie
– nie chcieć przebaczyć i pojednać się po grzechu wiarołomstwa
– nie dziękować nigdy Bogu za radość życia i pożycia małżeńskiego
Miłość rodziców względem dzieci
Grzechem jest:
– budzić nowe życie pomimo schorzeń, w stanie podniecenia alkoholowego, w trudnych i niezwykłych okolicznościach zewnętrznych
– nie okazywać zainteresowania i czułości dziecku po urodzeniu
– nie starać się o prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy dziecka
– ograniczać troskę o dziecko tylko do zaspokojenia jego potrzeb materialnych
– nie troszczyć się o religijno-moralne wychowanie dzieci, nie posyłać ich na naukę religii, nie dawać im dobrego przykładu
– nie interesować się twórczością i sprawami szkolnymi dziecka, nie znajdować czasu na rozmowy, spacery , wycieczki z dziećmi
– nie interesować się z kim dzieci utrzymują kontakty towarzyskie
– przeklinać dzieci, obrzucać je nieprzyzwoitymi epitetami, wyrażeniami, porównaniami, poniżać dzieci
– nie tworzyć w domu atmosfery miłości, bezpieczeństwa
– urządzać w domu rodzinnym awantury, kłótnie, libacje alkoholowe, opowiadać nieprzyzwoite żarty, wyśmiewać się z rzeczy religijnych
– pozwalać nieletniemu dziecku na picie alkoholu, palenie tytoniu
– zezwalać na oglądanie filmów przeznaczonych wyłącznie dla dorosłych
– być surowym w wymaganiach i karaniu, albo zbyt słabym i pobłażliwym, tolerować u dzieci fałszywe poglądy i złe postępowanie
– nie szanować indywidualnej osobowości dziecka
– w ogóle nie dbać o zbudowanie hierarchii wartości
– nie dążyć do wytworzenia klimatu, w którym rozwija się i dojrzewa wielokształtna miłość Boga i człowieka
– wywierać nacisk na wybór studiów, stanu czy zawodu dziecka według własnych upodobań i ambicji
– zabraniać, utrudniać lub zmuszać dziecko do małżeństwa
– dążyć do skłócenia lub rozbicia małżeństwa dziecka
– nie modlić się za swoje dzieci
Miłość dzieci względem rodziców
– nie szanować rodziców, odmawiać im szczerości, uległości, okłamywać ich, podnosić na nich rękę, przeklinać lub ubliżać im słowem, gestem
– nie współczuć rodzicom w ich cierpieniach
– nie troszczyć się o rodziców chorych, starych i niedołężnych, nie odwiedzać ich, nie pisać listów itp
– wstydzić się swoich rodziców
– szargać opinię rodziny
– opowiadać o wadach rodziców
– zagarniać lub wyłudzać na osobisty użytek majątek rodzinny bez liczenia się z potrzebami pozostałych członków rodziny
– zaniedbywać lub nie odwiedzać mogił swoich rodziców
– nie modlić się za rodziców żywych i umarłych
Życie i zdrowie
– stać się przyczyną pośrednią lub bezpośrednią śmierci człowieka narodzonego lub nienarodzonego
– uchylać się od odpowiedzialności materialnej wobec tych, którzy zostali dotknięci utratą bliskiego człowieka spowodowaną przez nas
– popierać przerywanie ciąży
– pochwalać przerywanie ciąży, zabójstwa, wojny
– narażać kogoś bez potrzeby na ryzyko utraty życia albo zdrowia, na trwałe lub okresowe kalectwo, na niebezpieczeństwo zatrucia, zakażenia, AIDS
– zaniedbywać higienę osobistą, higienę pomieszczenia i miejsca pracy
– prowadzić pojazdy bez przestrzegania przepisów drogowych, po spożyciu alkoholu, z nadmierną szybkością
– narażać siebie i innych na niebezpieczeństwo nieprawidłowym zachowaniem się na jezdni
Prawo do własności
– przywłaszczać sobie jakąkolwiek własność prywatną lub społeczną
– korzystać ze środków lokomocji bez posiadania lub kasowania biletu
– niszczyć własność społeczną lub prywatną
– przywłaszczać sobie cudze prace i cudze zasługi
– uprawiać nieuczciwość i oszustwo
– nieuczciwie i niesolidnie pracować
– przychodzić do pracy nietrzeźwym lub niewypoczętym, skracać czas pracy przez spóźnianie się albo wcześniejsze wychodzenie
– zdobywać zwolnienia lekarskie poza chorobą
– nie dotrzymywać terminów wykonania pracy lub płatności
– nie rozliczać się z pieniędzy prywatnych i społecznych
– domagać się łapówek, przyjmować łapówki
– zatrzymywać, opóźniać lub uszczuplać należną zapłatę pracownikom
– nie ubezpieczać swoich pracowników
– „robić pieniądze” bez pracy
– zatrzymywać zbyt długo pożyczone przedmioty, „zapominać” o ich oddawaniu
Prawo do prawdy i wolności
– kłamać, oszukiwać, tendencyjnie informować
– fałszować naukę, przemilczać istotne fakty, uogólniać
– milczeć z bojaźni lub wygodnictwa, gdy trzeba dać świadectwo prawdzie i sprawiedliwości
– podchodzić do ludzi z obłudą i pochlebstwem
– łamać tajemnicę zawodową, tajemnicę korespondencji, rozmów telefonicznych, mimo woli podsłuchanej spowiedzi
– zmuszać kogoś groźbami, dyskryminacją
– trudnić się podsłuchiwaniem, podglądaniem, donosicielstwem
– nie szanować czyjejś prywatności, przekonań i praktyk religijnych
– ograniczać swobodę społecznego i publicznego wyznawania przekonań religijnych
– udaremniać albo ograniczać spełnianie lub korzystanie z posług religijnych
– zakazywać wypełnianie obowiązków religijnych
GRZECHY WOBEC KOŚCIOŁA
Grzechem jest:
– pojmować Kościół jako instytucję, partię polityczną, a siebie jako klienta – a nie widzieć w nim Mistycznego Ciała Chrystusa
– utożsamiać Kościół z duchowieństwem
– opuszczać w niedzielę i święta Mszę św. bez powodu lub z powodu małej niedogodności
– ograniczać się do uczestniczenia we Mszy tylko w niedzielę, pomimo łatwości uczestniczenia w niej także w ciągu tygodnia
– zachowywać się biernie i z dobrowolnym roztargnieniem w czasie Mszy
– nie brać czynnego udziału we Mszy
– zaniedbywać lub stronić od częstego przystępowania do Sakramentu Eucharystii, a w razie potrzeby od Sakramentu Pokuty
– przyjmować sakramenty świętokradzko( nie wypełniając warunków)
– potępiać i krytykować inne formy kultu i pobożności
– uchylać się od wszelkiej formy działalności apostolskiej
– posuwać się w tolerancji innych religii do twierdzenia , że „wszystkie religie są sobie równe”
– chrześcijan niekatolików uważać za wrogów
– ograniczać rolę Kościoła do administrowania sakramentów, a odmawiać mu władzy nauczycielskiej w sprawach wiary i moralności
– nie poszerzać i systematycznie nie pogłębiać znajomości nauki Kościoła
– głosić poglądy niezgodne z doktryną katolicką
– krytykować duchowieństwo
– nie dotrzymywać wierności wierze i odrzucać autentyczne wartości chrześcijańskie
– unikać w rozmowach spraw i problemów religii lub Kościoła, uważać to za rzecz wstydliwą, „nietaktowną”
– być biernym i nie zainteresowanym w organizowaniu nauczania religii dzieci i młodzieży
– przeszkadzać w organizowaniu lub przeprowadzaniu katechizacji dzieci i młodzieży
– nie znajdować w niedzielę lub święta czasy na chwilę osobistej modlitwy i refleksji
– wolny czas niedzieli lub święta spędzać w lokalach pijąc alkohol
– podawać lub spożywać nadmierne ilości alkoholu w czasie rodzinnych przyjęć z okazji Chrztu dziecka, I Komunii św., Sakramentu Małżeństwa itp
– nie szanować świąt kościelnych
– nie przestrzegać postów i okresowego powstrzymywania się od organizowania hucznych zabaw
– nie przestrzegać chrześcijańskich tradycji, związanych ze świętami lub okresami roku liturgicznego
– nie interesować się w ogóle problemami i życiem Kościoła
– być obojętnym wobec problemu powołań kapłańskich
– nie modlić się za papieża i duchowieństwo
– kompromitować Kościół postawą i czynami przeciwnymi duchowi Ewangelii
– zapierać się przynależności do Kościoła Katolickiego
GRZECHY WOBEC SAMEGO SIEBIE
Małoduszność
Grzechem jest:
– nie mieć ideału wzorca swej osobowości, mając- nie realizować go
– nie brać pod uwagę życia wiecznego
– nie pamiętać o tym, że musimy współpracować z Bogiem w tworzeniu ładu, porządku, piękna
– nie wykorzystywać w pełni swych możliwości i talentów
– nie szukać i nie wypełniać swego szczególnego powołania, planu Bożego wobec siebie
– nie dokształcać się zawodowo
– godzić się na zastój w rozwoju swojej kultury umysłowej i moralnej
– uzależniać się od alkoholu, narkotyków, palenia tytoniu
– nie starać się o poznanie nurtów myśli i kierunków rozwoju swojej epoki
– źle gospodarować czasem – marnować go na pustą gadaninę, rozrywkę, przesadną toaletę itp
– usprawiedliwiać swój zastój i grzechy „koniecznością życiową”, „takimi czasami”, „obecną sytuacją” itp
Zła ambicja
– dążyć do wyższej stopy życiowej kosztem wartości moralnych i kulturowych
– całkowicie poświęcać się zarabianiu pieniędzy i widzieć w tym główny cel swego życia
– popadać w zadłużenia i nie oddawać pożyczki
– widzieć swą pracę tylko od strony zarobku
– dążyć do zdystansowania innych w materialnym dorabianiu się
– przeceniać swoje zdolności, zasługi, autorytet
– stawiać ambicji inne cele niż służenie bliźniemu, ojczyźnie, narodowi, Bogu
Pycha i próżność
– wynosić się ponad innych, podkreślać swoją przewagę inteligencji, władzy, zamożności, swoje zasługi i nie pamiętać, że wszystko zawdzięczamy Bogu i ludziom
– uważać się za właściciela, a nie „włodarza” dóbr, które mają przez nas służyć bliźnim
– mieć w pogardzie innych, pogardliwie się o nich wyrażać, poniżać innych
– separować się od innych w poczuciu własnej wyższości
– wszędzie podkreślać swoje „ja”, lekceważyć co mówią inni
– być przewrażliwionym na punkcie miłości własnej- zbyt łatwo się obrażać
– przesadnie sie stroić, nie przestrzegać zasad przyzwoitości, budzić niesmak u bliźnich, szpecić siebie przez nadużywanie kosmetyków
– ulegać snobizmowi, lekceważyć formy towarzyskie
Grzechy wobec ciała
– nie troszczyć się wcale o swoje zdrowie
– zaniedbywać sen, posiłki, wypoczynek
– zamraczać się alkoholem, nadmierną ilością tytoniu, używać narkotyków
– nadużywać napojów i pokarmów
– niszczyć zdrowie przez nieumiarkowany sport, odchudzanie się, nieodpowiedni ubiór w zależności od aury
– uprawiać samogwałt, wchodzić w nałóg , uzależnienie, wchodzić w stosunki homoseksualne, lesbijskie, pedofilskie itp
Brak umiaru
– przesadnie troszczyć sie o zdrowie
– nie panować nad swoimi uczuciami: radością, humorem, gadulstwem i narzucać swoje nastroje innym
– robić z siebie „ofiarę losu”
– ulegać depresjom, załamaniom- po stratach i niepowodzeniach, czynić za nie odpowiedzialnym Boga i ludzi, nie widzieć w tym stron pozytywnych
– uogólniać zło i wady ludzkie, popadać w zgorzknienie i pesymizm
Nieład życia
– nie mieć ogólnego schematu planu dnia, nie kalkulować podejmowanych zobowiązań ze swymi możliwościami czasowymi
– nie mieć przed oczyma hierarchii wartości, nie brać pod uwagę motywów moralnych i zobowiązań osobowych w podejmowaniu decyzji
– być „roztrzepanym”, tolerować nieporządek i bałagan w domu, w swym wyglądzie
– bezmyślnie i pochopnie wydawać pieniądze
– podejmować decyzje pod wrażeniem chwili, bez dostatecznego przemyślenia lub modlitwy
tekst pochodzi ze strony www.republika.pl/kanaan_odnowa /