Rachunek sumienia – Odnowa w Duchu Świętym

GRZECHY WOBEC BOGA

Grzechem jest:

– traktować Boga i religię jako sprawy trzeciorzędne i mało ważne

– tworzyć „własny” obraz Boga, bez liczenia się z Ewangelią i naukami Kościoła – nie widzieć w Bogu Istoty Najwyższej i kochającej nas osoby Ojca, któremu należy się najgłębsza miłość, zaufanie, uległość i gotowość do wszelkich ofiar

– nie liczyć się z Bogiem w swoich poglądach na świat i życie, w swych decyzjach i postępowaniu, układając życie bez Boga, a nawet przeciw Niemu, bez wnikania w Jego plany i znaki w naszym życiu

– przynależność do ateistycznych organizacji lub stowarzyszeń, branie czynnego lub biernego udziału w zwalczaniu wiary religijnej, w usuwaniu emblematów religijnych, w hamowaniu budowy, odbudowy lub rozbudowy obiektów sakralnych

– nieodpowiednio zachowywać się w kościele lub innych świątyniach, ośmieszać lub profanować rzeczy, miejsca lub gesty sakralne

– znieważać Najświętszy Sakrament

– nie modlić się

– modlić się w pośpiechu, niedbale

– nie uważać niedzieli za Dzień Pański, wykonywać niepotrzebne prace w tym dniu

– nie dokładać starań w zdobywaniu wiedzy religijnej i jej pogłębianiu

– nie czytać Pisma Świętego

– bez szacunku wymawiać imię Boga, Chrystusa i świętych, lekceważąco mówić o sprawach religii

– nie dążyć do rozwijania życia wewnętrznego i pełniejszej miłości Boga, zadowalając się przeciętnością, formalizmem i rutyną

– zapierać się wiary w Boga

GRZECHY WOBEC BLIŹNIEGO

Grzechem jest:

– przechodzić obojętnie obok potrzeb i cierpień ludzkich

– nosić w sercu gniew i nienawiść, żyć w niezgodzie bez podejmowania prób pojednania, żywić w sobie ducha zemsty i odwetu

– znieważać ludzi epitetami, przekleństwami, gestami, czynami

– szargać opinię drugiej osoby przez obmowy, plotki, posądzenia, podejrzenia, oszczerstwa, donosy

– nie odwoływać niesłusznych zarzutów, nie naprawiać szkód moralnych i materialnych

– pozywać przed sąd lub kolegium bez słusznej sprawy

– nie dawać możliwości samoobrony „oskarżonemu” lub „osądzonemu”

– „wykańczać” swoich przeciwników lub ludzi niemiłych, wykorzystując swoje stanowisko, znajomości itp

– traktować pracowników jako bezosobową siłę roboczą, nie służyć im pomocą, radą – pogardzać innymi z racji niższego wykształcenia, stanowiska, innej religii, narodowości, rasy

– załatwiać sprawy poza kolejką

– nie ustępować miejsca osobom starszym, chorym lub słabym

– przychodzić nie w porę, wykorzystywać dobroć i gościnność innych, zanudzać swoimi sprawami i gadulstwem, nie chcieć i nie umieć słuchać innych

– nie szukać okazji by ludziom pomagać, sprawić im radość, nieść pokój i miłość

– nie walczyć z egoizmem i pychą

Miłość narzeczeńska

Grzechem jest:

– nie odróżniać miłości od pożądania

– podzielać poglądy o „próbnych” pożyciach przedmałżeńskich, wymagać ich lub propagować jako „dowód” miłości

– nie brać odpowiedzialności za osobę, której wyznało się swą miłość lub co do której nie żywi się wzajemnego uczucia miłości, redukując daną osobę do przedmiotu użycia i dostarczenia zmysłowej przyjemności

– namawiać do pożycia cielesnego lub stwarzać ku temu okazje przez podniecające zabawy, pieszczoty, autostop, wycieczki we dwoje, lekturę, filmy pornograficzne, nieprzyzwoite żarty itp

– ośmieszać dziewictwo i czystość

– nie dbać o skromność ubioru

– deprawować osoby nieletnie

– wykorzystywać chwile słabości drugiej osoby, usprawiedliwiając się, że „ona tego chciała”

– szantażować opuszczeniem, zerwaniem narzeczeństwa, jeśli nie da „dowodu miłości”

– namawiać do zabójstwa nienarodzonego dziecka, dopuszczać się aborcji

– dążyć do małżeństwa pomimo schorzeń mogących genetycznie obciążyć potomstwo

– nie przygotowywać sie na płaszczyźnie religijno-moralnej oraz materialnej do życia w małżeństwie i rodzinie

– nie przepajać miłości erotycznej miłością Boga przez wspólne uczestniczenie we Mszy św., przyjmowanie sakramentów

Miłość małżeńska i życie seksualne w małżeństwie

– traktować małżeństwo jako czysto prawny, a nie osobowy i sakramentalny związek dwojga ludzi sobie równych

– dysponować sobą, zdrowiem, wartościami moralnymi i materialnymi bez liczenia się ze współmałżonkiem

– zaniedbywać na co dzień wobec współmałżonka oznak delikatności, miłości, wymogów grzeczności i kultury

– jednostronnie, arbitralnie i despotycznie załatwiać sprawy rodziny i domu

– uchylać się od czynnego udziału w spełnianiu prac i posług domowych, przeceniać własny wkład w dobro wspólne

– poniżać swą godność, zakłócać spokój i ład pożycia małżeńskiego nadużywaniem alkoholu

– podnosić głos, stwarzać klimat napięć i niepokoju, ulegać irytacji

– obrażanie się i dąsanie

– maltretować fizycznie lub moralnie współmałżonka

– w konfliktach widzieć winę tylko współmałżonka

– przypominać i wypominać grzechy przeszłości, niedotrzymane obietnice itp.

– za wszelką cenę dążyć do wykazania i przeprowadzenia „swojej” racji

– cieszyć się z upokorzenie i porażek współmałżonka

– nie interesować się pracą zawodową i sukcesami współmałżonka

– nie znajdować słowa uznania i pochwały za wkład pracy, sukcesy i gusty współmałżonka

– przesadnie chwalić inne żony lub mężów wobec współmałżonka

– nie zdobywać się na uśmiech i humor nawet pomimo zmęczenia i kłopotów

– trawić czas na spotkania koleżeńskie, gry, rozrywki kosztem rodziny

– poświęcać rodzinę dla innych zajęć

– nie mieć czasu dla żony, męża i dzieci

– nie dbać o wspólne imprezy i rozrywki : wczasy, wycieczki, teatr, kino, odwiedziny

– nie otaczać należytą troską chorego lub cierpiącego współmałżonka

– zaniedbywać należne obowiązki względem rodziny, współmałżonka, odmawiać szacunku jego rodzicom, krewnym, wydawać o nich ujemne sądy, wyrażać się z lekceważeniem, nie szanować uczuć miłości u swego współmałżonka do swych rodziców, krewnych

– nie dążyć do stworzenia w małżeństwie wspólnoty materialnej

– trwonić nieodpowiedzialnie pieniądze na zbyteczne sprawy: alkohol, stroje, przyjęcia

– zaniedbywać wspólną modlitwę, wspólne uczestniczenie we Mszy św., wspólne przystępowanie do sakramentów świętych

– szukać w małżeństwie tylko przeżyć zmysłowych

– w pożyciu małżeńskim nie liczyć się ze stanem psychicznym i fizycznym współmałżonka, nie znać naturalnej metody poczęć, zmuszać do używania środków antykoncepcyjnych lub samemu je używać

– nie liczyć się z kulturą, skromnością i delikatnością, przyjmować i narzucać postawy, czynności i gesty uwłaczające godności człowieka i chrześcijanina

– z egoizmu, małoduszności i wygodnictwa ograniczać ilość potomstwa

– traktować sprawę dzietności rodziny jako autonomiczną, prywatną, bez rozliczeń z Bogiem

– źle wyrażać się o rodzinach wielodzietnych

– odmawiać bez powodu pożycia małżeńskiego

– zatruwać siebie i współmałżonka zazdrością i nieuzasadnionymi podejrzeniami

– nawiązywać flirty, uprawiać stosunki pozamałżeńskie

– straszyć współmałżonka rozwodem lub naprawdę do niego dążyć

– po rozwodzie cywilnym wstępować w nowe związki małżeńskie

– nie chcieć przebaczyć i pojednać się po grzechu wiarołomstwa

– nie dziękować nigdy Bogu za radość życia i pożycia małżeńskiego

Miłość rodziców względem dzieci

Grzechem jest:

– budzić nowe życie pomimo schorzeń, w stanie podniecenia alkoholowego, w trudnych i niezwykłych okolicznościach zewnętrznych

– nie okazywać zainteresowania i czułości dziecku po urodzeniu

– nie starać się o prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy dziecka

– ograniczać troskę o dziecko tylko do zaspokojenia jego potrzeb materialnych

– nie troszczyć się o religijno-moralne wychowanie dzieci, nie posyłać ich na naukę religii, nie dawać im dobrego przykładu

– nie interesować się twórczością i sprawami szkolnymi dziecka, nie znajdować czasu na rozmowy, spacery , wycieczki z dziećmi

– nie interesować się z kim dzieci utrzymują kontakty towarzyskie

– przeklinać dzieci, obrzucać je nieprzyzwoitymi epitetami, wyrażeniami, porównaniami, poniżać dzieci

– nie tworzyć w domu atmosfery miłości, bezpieczeństwa

– urządzać w domu rodzinnym awantury, kłótnie, libacje alkoholowe, opowiadać nieprzyzwoite żarty, wyśmiewać się z rzeczy religijnych

– pozwalać nieletniemu dziecku na picie alkoholu, palenie tytoniu

– zezwalać na oglądanie filmów przeznaczonych wyłącznie dla dorosłych

– być surowym w wymaganiach i karaniu, albo zbyt słabym i pobłażliwym, tolerować u dzieci fałszywe poglądy i złe postępowanie

– nie szanować indywidualnej osobowości dziecka

– w ogóle nie dbać o zbudowanie hierarchii wartości

– nie dążyć do wytworzenia klimatu, w którym rozwija się i dojrzewa wielokształtna miłość Boga i człowieka

– wywierać nacisk na wybór studiów, stanu czy zawodu dziecka według własnych upodobań i ambicji

– zabraniać, utrudniać lub zmuszać dziecko do małżeństwa

– dążyć do skłócenia lub rozbicia małżeństwa dziecka

– nie modlić się za swoje dzieci

Miłość dzieci względem rodziców

– nie szanować rodziców, odmawiać im szczerości, uległości, okłamywać ich, podnosić na nich rękę, przeklinać lub ubliżać im słowem, gestem

– nie współczuć rodzicom w ich cierpieniach

– nie troszczyć się o rodziców chorych, starych i niedołężnych, nie odwiedzać ich, nie pisać listów itp

– wstydzić się swoich rodziców

– szargać opinię rodziny

– opowiadać o wadach rodziców

– zagarniać lub wyłudzać na osobisty użytek majątek rodzinny bez liczenia się z potrzebami pozostałych członków rodziny

– zaniedbywać lub nie odwiedzać mogił swoich rodziców

– nie modlić się za rodziców żywych i umarłych

Życie i zdrowie

– stać się przyczyną pośrednią lub bezpośrednią śmierci człowieka narodzonego lub nienarodzonego

– uchylać się od odpowiedzialności materialnej wobec tych, którzy zostali dotknięci utratą bliskiego człowieka spowodowaną przez nas

– popierać przerywanie ciąży

– pochwalać przerywanie ciąży, zabójstwa, wojny

– narażać kogoś bez potrzeby na ryzyko utraty życia albo zdrowia, na trwałe lub okresowe kalectwo, na niebezpieczeństwo zatrucia, zakażenia, AIDS

– zaniedbywać higienę osobistą, higienę pomieszczenia i miejsca pracy

– prowadzić pojazdy bez przestrzegania przepisów drogowych, po spożyciu alkoholu, z nadmierną szybkością

– narażać siebie i innych na niebezpieczeństwo nieprawidłowym zachowaniem się na jezdni

Prawo do własności

– przywłaszczać sobie jakąkolwiek własność prywatną lub społeczną

– korzystać ze środków lokomocji bez posiadania lub kasowania biletu

– niszczyć własność społeczną lub prywatną

– przywłaszczać sobie cudze prace i cudze zasługi

– uprawiać nieuczciwość i oszustwo

– nieuczciwie i niesolidnie pracować

– przychodzić do pracy nietrzeźwym lub niewypoczętym, skracać czas pracy przez spóźnianie się albo wcześniejsze wychodzenie

– zdobywać zwolnienia lekarskie poza chorobą

– nie dotrzymywać terminów wykonania pracy lub płatności

– nie rozliczać się z pieniędzy prywatnych i społecznych

– domagać się łapówek, przyjmować łapówki

– zatrzymywać, opóźniać lub uszczuplać należną zapłatę pracownikom

– nie ubezpieczać swoich pracowników

– „robić pieniądze” bez pracy

– zatrzymywać zbyt długo pożyczone przedmioty, „zapominać” o ich oddawaniu

Prawo do prawdy i wolności

– kłamać, oszukiwać, tendencyjnie informować

– fałszować naukę, przemilczać istotne fakty, uogólniać

– milczeć z bojaźni lub wygodnictwa, gdy trzeba dać świadectwo prawdzie i sprawiedliwości

– podchodzić do ludzi z obłudą i pochlebstwem

– łamać tajemnicę zawodową, tajemnicę korespondencji, rozmów telefonicznych, mimo woli podsłuchanej spowiedzi

– zmuszać kogoś groźbami, dyskryminacją

– trudnić się podsłuchiwaniem, podglądaniem, donosicielstwem

– nie szanować czyjejś prywatności, przekonań i praktyk religijnych

– ograniczać swobodę społecznego i publicznego wyznawania przekonań religijnych

– udaremniać albo ograniczać spełnianie lub korzystanie z posług religijnych

– zakazywać wypełnianie obowiązków religijnych

GRZECHY WOBEC KOŚCIOŁA

Grzechem jest:

– pojmować Kościół jako instytucję, partię polityczną, a siebie jako klienta – a nie widzieć w nim Mistycznego Ciała Chrystusa

– utożsamiać Kościół z duchowieństwem

– opuszczać w niedzielę i święta Mszę św. bez powodu lub z powodu małej niedogodności

– ograniczać się do uczestniczenia we Mszy tylko w niedzielę, pomimo łatwości uczestniczenia w niej także w ciągu tygodnia

– zachowywać się biernie i z dobrowolnym roztargnieniem w czasie Mszy

– nie brać czynnego udziału we Mszy

– zaniedbywać lub stronić od częstego przystępowania do Sakramentu Eucharystii, a w razie potrzeby od Sakramentu Pokuty

– przyjmować sakramenty świętokradzko( nie wypełniając warunków)

– potępiać i krytykować inne formy kultu i pobożności

– uchylać się od wszelkiej formy działalności apostolskiej

– posuwać się w tolerancji innych religii do twierdzenia , że „wszystkie religie są sobie równe”

– chrześcijan niekatolików uważać za wrogów

– ograniczać rolę Kościoła do administrowania sakramentów, a odmawiać mu władzy nauczycielskiej w sprawach wiary i moralności

– nie poszerzać i systematycznie nie pogłębiać znajomości nauki Kościoła

– głosić poglądy niezgodne z doktryną katolicką

– krytykować duchowieństwo

– nie dotrzymywać wierności wierze i odrzucać autentyczne wartości chrześcijańskie

– unikać w rozmowach spraw i problemów religii lub Kościoła, uważać to za rzecz wstydliwą, „nietaktowną”

– być biernym i nie zainteresowanym w organizowaniu nauczania religii dzieci i młodzieży

– przeszkadzać w organizowaniu lub przeprowadzaniu katechizacji dzieci i młodzieży

– nie znajdować w niedzielę lub święta czasy na chwilę osobistej modlitwy i refleksji

– wolny czas niedzieli lub święta spędzać w lokalach pijąc alkohol

– podawać lub spożywać nadmierne ilości alkoholu w czasie rodzinnych przyjęć z okazji Chrztu dziecka, I Komunii św., Sakramentu Małżeństwa itp

– nie szanować świąt kościelnych

– nie przestrzegać postów i okresowego powstrzymywania się od organizowania hucznych zabaw

– nie przestrzegać chrześcijańskich tradycji, związanych ze świętami lub okresami roku liturgicznego

– nie interesować się w ogóle problemami i życiem Kościoła

– być obojętnym wobec problemu powołań kapłańskich

– nie modlić się za papieża i duchowieństwo

– kompromitować Kościół postawą i czynami przeciwnymi duchowi Ewangelii

– zapierać się przynależności do Kościoła Katolickiego

GRZECHY WOBEC SAMEGO SIEBIE

Małoduszność

Grzechem jest:

– nie mieć ideału wzorca swej osobowości, mając- nie realizować go

– nie brać pod uwagę życia wiecznego

– nie pamiętać o tym, że musimy współpracować z Bogiem w tworzeniu ładu, porządku, piękna

– nie wykorzystywać w pełni swych możliwości i talentów

– nie szukać i nie wypełniać swego szczególnego powołania, planu Bożego wobec siebie

– nie dokształcać się zawodowo

– godzić się na zastój w rozwoju swojej kultury umysłowej i moralnej

– uzależniać się od alkoholu, narkotyków, palenia tytoniu

– nie starać się o poznanie nurtów myśli i kierunków rozwoju swojej epoki

– źle gospodarować czasem – marnować go na pustą gadaninę, rozrywkę, przesadną toaletę itp

– usprawiedliwiać swój zastój i grzechy „koniecznością życiową”, „takimi czasami”, „obecną sytuacją” itp

Zła ambicja

– dążyć do wyższej stopy życiowej kosztem wartości moralnych i kulturowych

– całkowicie poświęcać się zarabianiu pieniędzy i widzieć w tym główny cel swego życia

– popadać w zadłużenia i nie oddawać pożyczki

– widzieć swą pracę tylko od strony zarobku

– dążyć do zdystansowania innych w materialnym dorabianiu się

– przeceniać swoje zdolności, zasługi, autorytet

– stawiać ambicji inne cele niż służenie bliźniemu, ojczyźnie, narodowi, Bogu

Pycha i próżność

– wynosić się ponad innych, podkreślać swoją przewagę inteligencji, władzy, zamożności, swoje zasługi i nie pamiętać, że wszystko zawdzięczamy Bogu i ludziom

– uważać się za właściciela, a nie „włodarza” dóbr, które mają przez nas służyć bliźnim

– mieć w pogardzie innych, pogardliwie się o nich wyrażać, poniżać innych

– separować się od innych w poczuciu własnej wyższości

– wszędzie podkreślać swoje „ja”, lekceważyć co mówią inni

– być przewrażliwionym na punkcie miłości własnej- zbyt łatwo się obrażać

– przesadnie sie stroić, nie przestrzegać zasad przyzwoitości, budzić niesmak u bliźnich, szpecić siebie przez nadużywanie kosmetyków

– ulegać snobizmowi, lekceważyć formy towarzyskie

Grzechy wobec ciała

– nie troszczyć się wcale o swoje zdrowie

– zaniedbywać sen, posiłki, wypoczynek

– zamraczać się alkoholem, nadmierną ilością tytoniu, używać narkotyków

– nadużywać napojów i pokarmów

– niszczyć zdrowie przez nieumiarkowany sport, odchudzanie się, nieodpowiedni ubiór w zależności od aury

– uprawiać samogwałt, wchodzić w nałóg , uzależnienie, wchodzić w stosunki homoseksualne, lesbijskie, pedofilskie itp

Brak umiaru

– przesadnie troszczyć sie o zdrowie

– nie panować nad swoimi uczuciami: radością, humorem, gadulstwem i narzucać swoje nastroje innym

– robić z siebie „ofiarę losu”

– ulegać depresjom, załamaniom- po stratach i niepowodzeniach, czynić za nie odpowiedzialnym Boga i ludzi, nie widzieć w tym stron pozytywnych

– uogólniać zło i wady ludzkie, popadać w zgorzknienie i pesymizm

Nieład życia

– nie mieć ogólnego schematu planu dnia, nie kalkulować podejmowanych zobowiązań ze swymi możliwościami czasowymi

– nie mieć przed oczyma hierarchii wartości, nie brać pod uwagę motywów moralnych i zobowiązań osobowych w podejmowaniu decyzji

– być „roztrzepanym”, tolerować nieporządek i bałagan w domu, w swym wyglądzie

– bezmyślnie i pochopnie wydawać pieniądze

– podejmować decyzje pod wrażeniem chwili, bez dostatecznego przemyślenia lub modlitwy

tekst pochodzi ze strony www.republika.pl/kanaan_odnowa /